झण्डै एक करोड सकिँदा पनि पुल नबनेपछि मिक्लाजुङमा सालका रुखबाट बनाइयो पुल

मोरङको मिक्लाजुङ-५ को सोल्टी खोलामा बन्नुपर्ने पुल साडे ३ वर्षमा पनि नबनेपछि सालका रुख ढालेर पुल निर्माण गरिएको छ ।

साढे ३ वर्षमा न पुल बनेको छ, न त हिसाव सार्वजनिक भएको छ । ८८ लाख रुपैयाँ सकिएको भनिएको पुलको पिलर बाहेक अरु केही बनेको छैन । शिलान्यासको बेला स्थानीय टेकबहादुर राई उपभोक्ता समितिको अध्यक्ष थिए । पुल बनाउने कामले गति लिने छाँट नदेखिएपछि उनले अध्यक्षबाट राजीनामा दिए ।त्यसपछि बुद्धिमान श्रेष्ठको अध्यक्षतामा अर्को उपभोक्ता समिति बन्यो । त्यो उपभोक्ता समितिले पुलको दुबै तर्फ पिल्लर त बनायो तर पैसा सकिएको भन्दै काम गर्न छोड्यो । उपभोक्ता समितिका अध्यक्ष बुद्धिमान श्रेष्ठले खोलाको दुई तर्फ पिल्लर लगाउँदा मात्र ८८ लाख रुपियाँ खर्च भएको बताए । प्रदेश सरकारले ५० लाख रुपियाँ दिने भनेकोमा २८ लाख रुपियाँ मात्र दिएको श्रेष्ठले बताए ।

पुल निर्माणको हर्ताकर्ता उपभोक्ता समिति  सचिव भएको र उनले अह्राए अनुसार काम भएको श्रेष्ठले बताए । उपभोक्ता समितिका सचिव शंकर बज्गाई पटकपटक फाेन गर्दा पनि सम्पर्कमा आउन चाहेनन् ।

मिक्लाजुङ गाउँपालिकाका अध्यक्ष देवीप्रसाद आचार्यले दिएको जानकारी अनुसार गाउँपालिकाले ३० लाख र ५ नं. वडा कार्यलयबाट ५ लाख विनियोजन गर्ने कार्यक्रम तय भएपछि पुल निर्माण सुरु भएको थियो । त्यसैगरी वरडाँडा सामूदायिक वनले १० लाख रुपियाँ, गौमति सामूदायिक वनले १० लाख र धानखेती सामूदायिक वनले ५ लाख रुपियाँ पुल निर्माणका लागि बिनियाेजन गरेका थिए । गाउँपालिकाको लागत अनुमान भन्दा १० लाख रुपियाँ कमी भएपनि निर्माणका क्रममा अपुग रकम गाउँपालिकाले थप्ने योजना थियो । शिलान्यासका क्रममा मन्त्री आङ्वोले ५० लाख रुपियाँ प्रदेश सरकारले दिने घोषणा गरेपछि स्थानीयबासीको मुहार उज्यालो भएको थियो । प्रदेश सांसद साम्वाले प्रदेश सरकार मार्फत ५० लाख रुपियाँ जुटाउन सहयोग गरेको स्थानीय बताउँछन् ।

।उता गाउँपालिकाका अध्यक्ष आचार्यले इन्जिनीयरले दुई तर्फको पिल्लरको दुरी ७० फिट भन्दा बढी भएको अवस्थामा बीचमा अर्को पिल्लर नराखी ढलाई हाल्न नसकिने बताएपछि निर्माण कार्य रोकिएको दाबी गरे । सुरुमा ७० लाखमा बन्छ भनिएको पुलमा पिलर थप्नुपर्ने भएपछि लागत खर्च बढेको भएपनि शुरुमा कसरी प्राविधिक त्रुटि भयो भन्नेबारे आफू अनभिज्ञ रहेकोे आचार्य  बताउँछन् ।

पुल नबन्दै बजेट सकिएपछि स्थानीयले भीमप्रसाद गौतमको अध्यक्षतामा अर्को समिति बनाएका थिए  । गौतमको समितिले अघिल्लो समितिको हिसाव माग गर्दा पहिलेको उपभोक्ता समिति, गाउँपालिका र प्रदेश सरकार कतैबाट हर हिसाब नआएको  गौतमले बताए । सरकारी बजेट कागजपत्र मिलाएर तत्कालीन उपभोक्ता समितिले हिनामिना गरेको स्थानीय बासिन्दाको बुझाइ छ ।

सोल्टी खोलाको आरसीसी पुलले उत्तर-पूर्वी मोरङको साविककाे जाँते ३ काे धानखेतीसँग साेही गाउँका गुप्ती र खोलीटारलाई जोड्छ । राज्य पुन संरचना पछि मिक्लाजुङ ५ मा समाहित भएको धानखेती ,गुप्ती र खाेलिटार क्षेत्रका धेरैलाई वर्षायाममा खोला तर्दा सोल्टी खोलाले बगाइसकेको छ । हरेक निर्वाचनमा चुनावी मुद्धा बन्ने गरेको सोल्टी खोलाको पुल त्यसक्षेत्रका वासिन्दा लागि बिकासको मेरुदण्ड मानिन्छ ।

गाउँपालिकाकाे प्राथमिकताकाे सुचीमा रहेकाे साेल्टी खाेलामा पुल हाल्ने कुरा ठुला पार्टीले आफ्नो घाेषणा पत्रमा उल्लेख गरेका थिए । प्रदेश सरकार गठन भएको वर्ष दिन नबित्दै प्रदेश सांसद कुलप्रसाद साम्वाकाे अगुवाइमा तत्कालिन आर्थिक मामिला तथा योजना मन्त्री इन्द्रबहादुर आङ्बोले पुलको शिलान्यास गर्नु भएको थियो । स्थानीय तीन वटा सामूदायिक वन र गाउँपालिकाको साझेदारीमा निर्माण गर्ने तय भएको पुलका लागि प्रारम्भिक चरणमा गाउँपालिकाका प्राविधिकले ७० लाख रुपियाँ खर्च हुने अनुमान गरेका थिए ।सोल्टी खोलामा पुल नबनेपछि यति बेला अस्थायी पुल निर्माण गरिएको छ ।  दुई वटा ४८ इन्ज गोलाईका सालका रुख दुईपट्टिका पिल्लरमा तेर्साइएको छ । ७० फिट लम्बाईको पुलमा तेर्साइएका तिनै रुख माथि ९ फिट लम्बाई र डेढ ईन्च बाक्ला सालका तखती लगाएर पुल निर्माण गरिएको छ । टेम्पो, मोटरसाइकल सम्म गुड्न सक्ने पुलको बीचमा अर्को झण्डै ५० इन्ज गोलाई भएको सालको रुख ठड्याएर पिल्लर बनाइएको छ । पुलको दुबै तर्फ काठकै बेरा लगाएर रङ्ग रोगन समेत गरिएको छ । स्थानीयले अहिले त्यो पुललाई सेल्फी पुल भन्न थालेका छन् ।