८० बर्षे उमेरमा पनि दैनिक २० किलोमिटर साइकल कुदाउछन् ‘इङ्लिस बाजे’

हरि कोइराला, पथरीशनिश्चरे(मोरङ) । उमेरले ४ कोरी पुगेपनि मोरङको पथरीशनिश्चरे १० का टङ्कनाथ गौतम अझै साइकल मै  यात्रा गर्नुहुन्छ । २७ वर्षको छँदा भारत, पश्चिम वङ्गालको मादरीहाटमा साइकल कुदाउन सिक्नुभएका उहाँले त्यसयता साइकल छोड्नु भएको छैन । उहाँ अझै दैनिक २० किलोमिटर साइकल कुदाउनु हुन्छ ।

साइकल कुदाउने मात्र होइन । घरका सबै काम उहाँ आफैं भ्याउनु हुन्छ । उहाँले गाई पालेर दूधको ब्यापार गर्न थालेको २२ वर्ष भयो ।उहाँले भन्नुहुन्छ , पानी आफैं गर्छुृ । आफै दुहुन्छु र आफै ग्राहकका घर घरमा लगेर बिक्री गर्छु । ठूलो साइकलमा एउटा झोला । त्यो झोला भित्र आधा लिटर, १ लिटर र २ लिटरका स–साना भाडामा दूध लगाएर उहाँ साइकलको घण्टी बजाउँदै बजार निस्कनु हुन्छ । त्यति मात्र होइन । खेतीपातीको काममा पनि उहाँको सक्रियता घटेको छैन । खन्ने आली लगाउने ,धान मकै गोड्न पनि उहाँ आफै निस्किनु हुन्छ ।
उहाँलाई स्थानीयले इङ्लिस वा भनेर चिन्ने गरेका छन् ।केटाकेटीमा भूटान बस्दा कक्षा ८ सम्म पढ्नु भएका गौतम अझै पनि फरर अंङग्रेजी बोल्नु हुन्छ । खास गरी बोर्डिङ पढ्ने बाल बालिका र किशोर किशोरीहरू उहाँ अंग्रेजी भाषा मै सम्वाद गर्नुहुन्छ । मुखमा एउटै दाँत छैनन् । न टाउकोमा कालो कपाल । तर पनि उहाँमा २०÷२५ वर्षको टिठाको जस्तै जोश र जाँगर छ । उहाँ भन्नुहुन्छ–‘हामीले ग्रामर मिलाएर अहिलेका विद्यार्थीले बोल्दैनन ।
२०३५ सालमा शनिश्चरे आउनु भएका गौतमलाई स्थानीय सिंहवाहिनी माविले अङ्ग्रेजी पढाउन बोलाएको थियो । तर, उसबेलाको तलवमा गौतमलाई स्कुल पढाउने भोक जागेन । गौतमले आसाम रेजिरेन्टमा ७ वर्ष जागिर पनि खानुभयो । तर त्यहाँ पनि उहाँ टिक्नु भएन । उहाँले भन्नुभयो –‘तलव नै थोरै थियो ,त्यसैले छुट्टीमा घर आएको बेला जागीरमा गइन । ८० वर्ष पुग्नै लाग्दा पनि उहाँलाई कुनै रोगले भेटेको छैन । गौतमले साइकल कुदाएकै कारण रोग नलागेको सङ्केत गर्नुभयो ।